Rozdział 20

 Życzę miłej lektury :)

25 tydzień ciąży
Sasori siedział w pokoju króliczka i mieszał niebieską farbę. Pokój do połowy był pomalowany na zielono, a druga połowa będzie na niebiesko. Wziął się za malowanie pokoju. Oczywiście Deidara chciał pomóc, ale Sasori mu na to nie pozwolił. Dlatego blondyn siedzi w bibliotece i czyta książkę.
Wstał i nałożył na ścianę ostatnią warstwę niebieskiego. Gdy skończył wziął mały pędzelek, namoczył go czarną farbą i zaczął rysować na wyschniętej, zielonej ścianie. Po skończonym malowaniu spojrzał na ściany dumnie. Niebieskie ściany były ozdobione ptaszkami, króliczkami i innymi zwierzątkami, a zielone ściany były ozdobione czerwonymi chmurkami z białą obramówką na czarnym tle. Uśmiechnął się i poszedł po Deidare by pokazać mu swoje dzieło. Wszedł do biblioteki i podszedł do zaczytanego chłopaka.
- Cześć kochanie, co tam czytasz?- Spytał spoglądając mu przez ramię.
- Książek dla przyszłych rodziców. Ty też powinieneś zacząć ją czytać.- Powiedział patrząc na męża. Zamknął książkę i wstał z kanapy.- Skończyłeś?
- Tak i chce byś zobaczył.
Wziął chłopaka za rękę i poprowadził go do pokoju ich syna. Deidara stanął w progu i z wielkimi oczami spoglądał na pokoik. Odwrócił się do Sasoriego i mocno go przytulił.
- Wygląda przepięknie.
Sasori uśmiechnął się i położył dłoń na widocznym brzuszku, gdzie poczuł małą rączkę odbijającą się o jego własną.
- Mu też się podoba.
Deidara zaśmiał się i pocałował go w nos.
- To teraz weź się do roboty z meblami, a ja zrobię obiad.
- Dobrze kochanie.- Pocałował go w czoło i zabrał się do roboty. Blondyn zszedł na dół i poszedł do kuchni przyrządzać pyszny obiad.
Wieczorem usiedli przytuleni o siebie, oglądając film sensacyjny. Deidara wtulony w ramię Sasoriego, a jego ręka na zaokrąglanym brzuchu.
- Jutro pojadę do Yahiko. Chce ze mną porozmawiać.
- Dobrze. Zawieść cię?- Spytał patrząc na chłopaka.
- Nie, pojadę taksówką. Jeden raz mnie nie zbawi, a nie chcę byś wyrywał się z pracy tylko po to by mnie zawieść do niego. Dam radę.
- Dobrze, ale zadzwoń, albo napisz gdy będziesz u Paina i gdy będziesz wracać.
- Na twój rozkaz Danna.

Blondyn wsiadł do czerwonej taksówki i podał adres przyjaciela. Przez całą drogę spoglądał przez okno oglądając rodziców pilnujących swoje małe pociechy. Jego ręka powędrowała na brzuch. Od razu poczuł kopnięcie małej nóżki o jego rękę. Uśmiechnął się przymykając oczy.
Taksówka zatrzymała się przed mieszkaniem pomarańczowowłosego. Zapłacił kierowcy i wyszedł z samochodu. Wyjął telefon i wysłał wiadomość do Sasoriego, że bezpiecznie dojechał na miejsce. Schował telefon i wszedł do klatki oraz na piętro. Nie trudził się z pukaniem, od razu wszedł do środka
- Yahiko jestem!- Krzyknął ściągając buty. Fioletowooki wyszedł z kuchni i spojrzał na przyjaciela ze zdziwieniem.
- A pukać to już trudno?- Spytał zaprowadzając przyjaciela do salonu.
- A ty pukasz?- Odpowiedział pytaniem na pytanie.
- No... nie. Dobra nie o tym chciałem z tobą porozmawiać.
- A więc słucham.
Yahiko usiadł naprzeciwko blondyna i oparł się o fotel.
- Dzwonił do mnie psychiatra Madary. Dowiedziałem się, że numer telefonu Itachiego i twój ma od niego. Doktor Kabuto nie miał zielonego pojęcia o tym dopóki mu nie powiedziałem.
- Ok rozumiem, ale po co do ciebie dzwonił?
- Sędzia, który prowadził rozprawę Madary kazał mu do mnie zadzwonić bym miał oko na niego przez kilka miesięcy, gdy tu będzie. Dodatkowo Madara dostał nakaz sądowy . Do nas nie może się zbliżać na 10 metrów, a do ciebie i twojej rodziny na 20 metrów.
Deidara odetchnął głęboko i napił się wody, która była na stoliku.
- Ile on tutaj będzie?
- Jak mówiłem kilka miesięcy. Sędzia jak i jego lekarz chcą zobaczyć, czy jest do końca zdrowy. Jeżeli mu odbije, znowu go zamkną.
- Rozumiem. Mam nadzieje, że go nie spotkam.
Rozmawiali jeszcze przez kilka godzin, gdy Deidara nie musiał wracać do domu. Pożegnał się z Yahiko i wyszedł z mieszkania. Zadzwonił jeszcze do Sasoriego, że za 15 minut wróci do domu. Wsiadł do taksówki, którą zamówił jeszcze w mieszkaniu Yahiko i podał adres kierowcy. Nadal rozmyślał nad rozmową. Bardzo by nie chciał żeby Uchiha mieszał się do jego życia. Gdy odwrócił głowę zobaczył oślepiające światło. Po chwili samochód został uderzony z impotentem przez inne auto. Deidara uderzył głową o szybę i poczuł rozrywający ból. Po chwili stracił przytomność.